تو که ناخوانده ای علم سمــاوات تـــو که نابرده ای ره در خـرابات
تو که ســـود و زیان خود ندانـی بیــاران کی رسی هیهات هـیهات
دلم برای لیلی تنگ شده است
سراغش را از باد گرفتم
و ازستاره ای که مجنون برایش ، دستچین کرده بود
گندمزار مرا بیادش می اندازد
خوشه خوشه ناز
ساقه ساقه نیاز
خرمن خرمن سوز و گداز
کسی از دل لیلی خبر دارد ؟
لیلی در دلش کز کرده
مجنون اما دنبال بچه آهویی است
که چشمانی لیلی وار دارد
لیلی چه تنهاست
وثانیه ها در او تکرار میشوند
عاشقی را حسرت می کشد
صحرا می گوید :
لیلی ، همیشه معشوق بوده است
اما روزی دلش چیز دیگری زمزمه کرد
لیلی عاشق شده
و این خلاف سنت خوبرویان است
لیلی تنها شده
و این حاصل سنت شکنی است .